Të qenit prind i vërtetë nuk është për të gjithë, marrja e përgjegjësisë dhe ndryshimi në jetën e një fëmije është vetëm për njerëz të veçantë. Të qenit prind shkon përtej të pasurit emrin e fëmijës tuaj në çertifikatën e lindjes, është më shumë sesa thjesht të paguani fatura ose të jepni mbështetje për fëmijën çdo muaj. Të jesh baba nuk ka të bëjë vetëm me kontributin e gjeneve të tua, as nuk do të thotë të vizitosh një herë në vit dhe të telefonosh vetëm kur të volit. Të qenit prind është diçka që shkon përtej asaj që shumica prej nesh janë mësuar. Një baba i vërtetë është një person përgjegjës, i pranishëm, i vetëdijshëm për përgjegjësitë e tij dhe rolin që ai luan në jetën e personit që ndihmoi të sjellë në botë. Një baba i vërtetë përballet me kriza, nuk heq dorë nga fëmijët dhe bën çmos për ata që do.
Një baba i vërtetë nuk qetësohet kurrë, as nuk pret nga fëmijët e tij një nismë që duhet të jetë e tij, një interes që duhet të vijë prej tij. Ai lufton për ëndrrat e tij dhe jep një shembull të elasticitetit dhe optimizmit për fëmijët, në vend që të shkatërrojë ëndrrat e tyre me pikëpamje negative dhe të kufizuara të realitetit. Një baba i vërtetë është i përkushtuar të jetë pasqyra e fëmijëve të tij dhe i mëson ata se si duhet t’i trajtojnë njerëzit, shpjegon se si funksionon jeta dhe marrëdhëniet, dhe sa e rëndësishme është të jesh gjithmonë mirënjohës për njerëzit që kanë në jetën e tyre, të mirët dhe të këqinjtë. Sepse të gjithë u japin mësime të vlefshme.
Baballarët e vërtetë i mësojnë fëmijët që në moshë të re se si t’i trajtojnë gratë në jetën e tyre, pa bërë dallim midis nënave, partnerëve romantikë ose të huajve. Inkurajojnë dhe mësojnë rëndësinë e respektit të pakushtëzuar dhe u tregojnë se sa të rëndësishëm janë në çdo moment të jetës së tyre. Një baba i vërtetë është i përkushtuar të bëhet njeriu më i mirë që mund të jetë. Ai nuk i gënjen fëmijët e tij. Nuk e zhvlerëson dashurinë dhe shoqërinë e tyre. Nuk jep shembuj të këqij të karakterit dhe parimeve.
Prindërit e vërtetë janë vetëmohues, mendojnë për të mirën dhe lumturinë e fëmijëve të tyre para të vetës, i udhëheqin në rrugën e duhur dhe janë gjithmonë me krahë hapur për t’i mirëpritur pas rënies.
Një baba i vërtetë i njeh me të vërtetë fëmijët e tij, sepse ai u kushton kohën e vet, dhe përpiqet të jetë i vetëdijshëm për jetën e tyre, duke kuptuar se angazhimi nuk shkon deri në moshën tetëmbëdhjetë vjeç, kur ata vijnë në moshë, por për gjithë jetën, sepse atësia nuk ka një datë skadimi.
Një baba i vërtetë vlerëson lumturinë e fëmijëve të tij dhe lufton për të. Prindërit e vërtetë i duan fëmijët e tyre me gjithë zemrën e tyre dhe tregojnë me qëndrim se ata janë gjithmonë gati për gjithçka, vetëm për të parë një buzëqeshje në fytyrat e të dashurve të tyre. Ata e dinë se prindërimi nuk është i lehtë, por prindërimi është një bekim që ata nuk mund ta përballojnë ta humbin.