Nga Vladimir Yakovlev
Im gjysh qe një vrasës, një kriminel gjakatar, një strateg i së keqes. Ai vrau të atin pa e menduar fare. Pikerisht mbasi stërgjyshja ime, e ëma e tij , kish varur veten. Kujtime më të bukura të vegjelisë sime nanuriten përreth një apartamenti të madh, me shumë dhoma, në rrugen “Rruga e re e së ardhmes”, shtëpi për të cilën familja ime ishte shume krenare që e zoteronte. Siç zbulova më vonë, këtë apartament luksoz gjyshërit as e kishin ndërtuar e as e kishin blerë, por ia kishin marrë me forcë një familjeje të pasur tregtarësh. Kujtoj dollapin e bukur të bukës ku shpesh zhysja turinjtë për të ngrënë diçka. Kujtoj edhe divanin e madh ku gjyshja me lexonte përralla që të më zinte gjumi dhe dy kolltukët prej lëkure që familja i përdorte vetëm për diskutime të rëndësishme. Mora vesh më vonë që gjyshja ime, që doja aq shumë, kish punuar, e kish qen�
