Ka disa persona që mezi durojnë zhurmën e përtypjes. Nëse ulemi pranë tyre për një vakt, nuk kalon shumë kohë dhe ata mund të ndalojë së ngrëni.
Ata e bëjnë këtë me të gjithë dhe nuk është thjesht një bezdi e vogël për ta. Këta persona vuajnë nga diçka që quhet misofoni.
Çfarë është misofonia?
“Misofonia është një çrregullim neurofiziologjik që shkakton një reagim të fortë ndaj tingujve specifikë. Për shembull, tingujt si rrjedhja e ujit, përtypja e ushqimit, kërcitja e gishtave të dorës ose klikimi i një stilolapsi shkaktojnë përgjigje që për shumicën e njerëzve duken të tepërta”, thotë Dr. Marcum për First for Women.
Të gjithë herë pas here i shohim këto zhurma si të bezdisshme, por vetëm kur ato janë të tepruara ose veçanërisht të larta. “Tingulli nuk ka nevojë të jetë i lartë në mënyrë që të ngjallë një përgjigje negative dhe në dukje automatike nga individi që ka misofoni”, thotë Marcum.
Cilat janë simptomat e saj?
Marcum përmend se simptomat e misofonisë do të ndryshojnë për çdo person. Gjithashtu, ato mund të përfshijnë nervozizëm, zemërim, zhgënjim, ankth, humor të dëshpëruar ose shqetësim emocional . Kjo do të shpjegonte pse misofonia është një çrregullim i vërtetë dhe më shumë se thjesht një shqetësim.
“Njerëzit mund të bëhen verbalisht apo edhe fizikisht agresivë kur nxiten nga këta tinguj specifikë. Në përgjithësi, ajo shkakton që personi të përjetojë një sasi të konsiderueshme shqetësimi që ndonjëherë mund të jetë e vështirë për t’u kontrolluar”.
Nga vjen misofonia?
“Studiuesit ende po mësojnë për misofoninë, Megjithatë, ne e dimë se ka të ngjarë të jetë një problem i përpunimit auditor. Individët me misofoni priren të kenë më shumë myelin – një shtresë yndyrore – rreth neuroneve në tru. Zakonisht zhvillohet gjatë fëmijërisë ose adoleshencës dhe mund të zgjasë me vite ose gjatë gjithë jetës. Mund të jetë e vështirë për t’u diagnostikuar sepse nuk ka ende vlerësime të zhvilluara mirë dhe të standardizuara për të cilat është rënë dakord nga komuniteti shkencor” , thotë Marcum.
