Nga Alexander J.Motyl, The Hill
Disa javë më parë, Vladimir Putin e krahasoi veten me Carin, Pjetri i Madh (1672-1725). Këtë herë, Putin dhe propagandistët e tij e kanë krahasuar Vladimir me Princin Aleksandër Nevski (1221-1263).
Ky krahasim është i njejtë sikur presidenti i Francës Emmanuel Macron të krahasonte veten me Mbretin e Diellit, Louis XIV (1638-1715) dhe njeriun që mundi ushtritë arabe në Tours në 731, Charles Martel.
Por Putin ka një metodë për çmendurinë e tij, ai shpreson të bindë rusët se ai është i fundit në një zinxhir të gjatë udhëheqësish të fortë, të cilët, si çdo car, meritojnë admirimin e popullit i vendosur në tokë për të mbrojtur dhe lartësuar Rusinë.
Putin po mbështetet gjithashtu në faktin se Aleksandri mundi suedezët dhe kalorësit livonianë në 1240 dhe 1242, ndërsa Pjetri mundi Karlin XII të Suedisë – dhe aleatët e tij ukrainas, në 1709.
Mesazhi është i qartë: Putini, ashtu si Aleksandri dhe Pjetri, po mbron Rusinë nga perëndimi imperialist dhe Ukraina.
Propaganduesit e Rusisë janë zhytur në marrëzi duke injoruar kontradiktat e turpshme në narrativën e tyre të përgjithshme. Nevski e refuzoi Perëndimim por Pjetri admironte Perëndimin dhe risitë e tij ushtarake dhe teknologjike. Ai udhëtoi gjerësisht në Europë dhe themeloi qëllimisht qytetin që mban emrin e tij për të hapur një “dritare” drejt Europës, raporton abcnews.al.
Logjikisht, Putini nuk mund të mbështesë dhe të urrejë Perëndimin. Por Putini dhe propagandistët e tij e dinë fare mirë se mund të shpëtojnë nga marrëzi të tilla historike pikërisht sepse i gjithë mesazhi i tyre ideologjik përbëhet nga kontradikta të vrazhda dhe të dhimbshme.
Ashtu si Putini dhe miqtë e tij, këta rusë banojnë në “botën e çudirave” brenda të cilit çdo gjë është siç thotë Putini. Jo çuditërisht, sondazhet tregojnë se shumica e rusëve preferojnë të mos mendojnë për luftën gjenocidale që po bëjnë kundër Ukrainës.
Po aq absurde është linja e re mediatike e Kremlinit në lidhje me luftën e tij kundër Ukrainës.
Natyrisht, “rekomandimet” nxjerrin në pah se lufta është thjesht një mënyrë për të mbrojtur vendin dhe synon të ndalojë Perëndimin e pafe të sulmojë Rusinë e shenjtë.
Por pjesa vërtet e çuditshme është se Kremlini gjithashtu e krahason luftën me pagëzimin e shtetit të Rusisë Kyivan në vitin 988 dhe në këtë mënyrë e përshkruan veten si mbrojtës të krishterimit ortodoks dhe vlerave të tij.
Sipas historianëve, Rusia ishte një shtet i Kyivanit i vendosur në lumin Dnipro. Historianët mund të mos bien dakord nëse shteti i Kyivanit ishte pro-ukrainas apo jo, por nuk ka asnjë diskutim që marrëdhënia e Kyivan me Pjetrin dhe botën e tyre është e ngjashme me atë të Romës me Francën.
Po, pararendësi i Francës, Galia, ishte pjesë e Perandorisë Romake dhe asnjë histori e Francës nuk do të ishte e plotë pa iu referuar Romës. E megjithatë, do të ishte absurde të sugjeronim se Roma e lashtë është më shumë pjesë e historisë franceze sesa e historisë italiane.
Ajo që me të vërtetë ka rëndësi është dëshira e Putinit për ta cilësuar veten si një mbrojtës të ortodoksisë ruse.
Nga njëra anë, ai ka absolutisht të drejtë të theksojë se shteti dhe Kisha Ortodokse Ruse – dhe patriarku i saj apostat, Kirill kanë të njëjtat vlera: nderimin e vdekjes dhe shkatërrimit të Ukrainës.
Sigurisht, kjo kontradiktë nuk ka rëndësi në vrimën e lepurit të Putinit. Propagandistët e Kremlinit nuk u intereson nëse ajo që ata thonë ose shkruajnë ka kuptim për njerëzit e zhytur në mendime, sepse ata e dinë se shumë rusë kanë pushuar së menduari.
Një ditë, do të ekzistojë mundësia që aftësia për mendim kritik të rishfaqet në shtetin Moskovit. Nëse dhe kur të ndodhë, rusët do të kuptojnë se kanë jetuar një gënjeshtër të përgjakshme për gjithë mbretërimin e pakënaqur të Putinit.
Momenti i llogaridhënies do të jetë me të vërtetë i dhimbshëm./ Përktheu: abcnews.al
