…………Mirëse u pruni zoti , sa shumë na keni munguar …
Me 4 korrik të vitit 1992 në portin e Durrësit zbritën një grup Murgeshash të quajtura Basiliane, Ishin nisur për në Elbasan ose ne Gjirokastër se misjoni i tyre kishte punuar në shqipëri nga viti 1939 deri në vitin 1946 ,kur u përzunë nga regjimi komunist .Në takimin ceremonial me Imzot IVAN DIAZ ,nunci Apostolik i Vatikanit në Shqipëri, u sugjeron të shkoni në Gurëz,se atje është një kishë martire ,e ndertuar nga Don Shtjefën Kurti (tashmë i Lum), e në të cilën është dënuar e pushkatuar , e të gjithë priftërijtë që kanë punuar aty janë pushkatuar ose vdekë në burg .Ato e ndryshuan destinacionin e erdhën në Gurëz me 6 korrik 1992 .Dy motra, Motër PARTENIA BARICA e Motër GABRIELA RIZZO që do mbulonin me dashuri gjithë zonën për pak kohë ,nuk kishin kishë ku të luteshin se ajo ishte shëmbur , nuk kishin shtëpi të tyre ,nuk kishin asgjë!Por kishin besimin te zoti ,dashurinë për tu shëbyer njerëzve ,e kjo jo vetëm nuk i ligështojë por u dha shumë forcë .Motër Partenia rikthehej nëShqipëri pas 46 vitesh,se kishte shërbyer në Elbasan e Gjirokastër për 6 vjet.Ishte larguar me forcë 24 vjeçe e kthehej me shumë dëshirë 70 vjeçare, (tashmë në amshim ,lutet për ne !)Motër Gabriela, me humor kujton: vinin shumë njerz të na takonin , fëmijet na hidheshin në qafë ,na preknin rrobat , njerzit ndalonin në rrugë e na shihnin me kurreshtje e me shumë dashuri na thonin ”mirëse u pruni zoti , sa shumë na keni munguar ,,,etj etj”
Në Gurëz kishtë ardhur edhe i paharruari At MIchele Bulmeti. Meshën e çoi te themelet e kishës” Zoja e Këshillit tëMirë ”, të cilës i kishte mbetë vetëm emri në kujtesën e njerëzve .Motër Gabriela në mes lotësh kujton vizitën e parë me motër Partenian te themelet e kishës së rrënuar , e pabesueshme por realitet ,një kishë e shëmbur ! O zot ki mëshirë!Nga do të ja fillonin,fëmijë pa mjekime,pa ilaçe , të sëmurë ,të paralizuar,handikapatë,pleqë me shumë probleme shëndetsore, problemi i dytë i madh ,të gjitha familjet të pa kurorëzua,të gjithë fëmijet të pa pagzuar , pa krezmuar.Njerzit nuk dinin ritmin e meshës ,që kishtë shumë vite që në gjithë botën kishte ndryshuar, e ne kujtonim meshën me rruzare . Kujtoj disa të vjetër qe revoltoheshin ”prifti nuk din , nuk çohet mesha kështu…….., Po kur ke dëshirë, e besim te zoti, gjerat bëhen mirë.Filluan ndihmat për të sëmurët , te shpia e motrave afër shkollës kishte rrallë të gjata nevojtarësh për gjithça nga mëngjesi deri darkë ,nga e hëna deri të dielën.A kishin pushim ndonjëherë motrat tona?Po ,më thonin , edhe ushqehemi,edhe lutemi ,edhe flejmë por shumë shumë punojmë thoshte motër Gabriela me të qeshur!.Bashkë me ilaçe filluan me ardhë edhe mjekë Italianë,që me njerzillekun e tyre u kanë lehtësur sëmundjet dhjetra gurzakëve,gorrexhive ,fushkuqaxhive, fushëmilotasve,adriatikasve e plot njerëzve të adresuar nga famullitar e murgesha të zonave të tjera.
Aktiviteti i motrave Basiliane po rritej , u hodhën themelet e Kishës , të shtëpisë se murgeshave etj . Duhej filluar katekizmi (edukimi fetar i fëmijëve),Për këtë veprimtari erdhi motër Rafaela Qerkini e cila solli çelsin e lidhjes së fëmijëve me Kishën.Me disa përpjekje e marrveshje të dobishme u bë e mundur që pas mësimit ,katekizmi të bëhej në shkollë.U krijua kori i kishës ,grupi teatral që ndryshoi ritmin e jetës në Gurëz e fshatrat përrreth.Oborri i Kishës ishtë plot me fëmijë ,të rinj të angazhuar në aktivite fetare e artistike. Filluan krezmimet,rit qe kthej pas 40 vjetësh në Gurëz ,falë pregaditjes që bënin motrat e palodhura të udhëhequra nga At Micheli i paharruar.Të rinjtë e famullisë tonë po merrnin pjesë e dalloheshin në takimet që Arqipeshkëvia organizonte me të rinjët e gjithë famullive .E vinte shpërblimi nga At Micheli : Eskursjon në Krujë,Shkodër ,Tiranë e gjithë shqipërinë .Asnjë prind nuk ndalonte vajzat se me to ishim motrat , ishte shpesh edhe At Micheli ! E ky ishte besim ,besim te Motrat , te Kisha, te Zoti !
Një nga porositë e Nënës themeluese MAKRINA RAPARELI,për Kongregatën e Motrave Basiliane ishtë që kudo që shkoni afroni rreth vetes vajza që i përgjigjen thirrjes së Jezusit për të shërbyer si Murgeshë.Në pranverën e vitit 1994 ,vjen në Gurëz ,motër Patrizia Visssciglia ,një motër e madhe ,jo nga trupi ,por nga veprat. Motrat Partenia ,Gabriela ,Patrizia , Rafaela kishin mësuar se nga kisha jonë ishin 6 murgesha ,që ishin përzënë nga kuvëndet e tyre ,me vëndimin e qeverisë komuniste për mbylljen e tyre me 26 janar 1946. Pra në Gurëz kishte një traditë e cila nuk ishte shuar nga lufta kundër besimit te Zoti. Me kontaktet e embla e mjaft bindëse shumë vajza nga Gurzi e zonat për rreth filluan ASPIRANDATIN ,në shtëpinë e motrave Basiliane.Sot janë 4 motra që shërbejnë në Kongregatën e Motrave Basiliane.Motër Elena (Regjina ) Lulashi (NËNA GJENERALE E KONGREGATËS së Motrave Basilianë , Motër Emma (Vjollca )Leti , Motër Laura (Dava)Corri , Motër Annamaria (Arjana)Bibaj.
Ngjarjet e medha në jetën e kombeve nxjerrin në dukje edhe vlera të medha.Lufta kundër popullit të Kosovës ,nxorri në rrugë një popull të tanë,i cili kaloi kufirin e donte ndihmë. At Micheli ,i prini një karvani prej 80 vetash ,nga Kukësi për në Gurëz, i futi në kishën e pambaruar, por që kishte mbaruar muratura e mbuluar çatia .Brënda dy javësh te kisha jonë ishin regjistruar1100 kosovar.Për ta nuk u ngitën çadra por populli i famullisë i strehoi të gjithë.Furnizimi me ushqime, veshmbathje , dyshekë,çorçafë,jastekë e gjithçka i duhej nje familje me jetuar merrej te kisha. Motrat Patricia Visciglia e Aurora Koliqi ,heroinat e gjalla të kësaj lufte (sipas meje),iu përgjigjën nevojave të pafundme të nënave,fëmijëve ,të sëmurëve,për gjithë kërkesat e tyre .Te dera e tyre trokitej në çdo orë të ditës e të natës, se ato nuk ia mbyllnin derën askuj. Nuk di në ato muaj lufte, në se motrat e kanë ba një natë gjumin e plotë , në se kanë ngrënë nje vakt ushqimi pa u ndërprerë, në se i kanë bërë lutjet e plota ndonjë ditë.Unë jam dëshmitar i kësaj punë madhore,që në kushte normale duheshin 6 apo7veta ta përballonin.
Vdekja e papritur e At Michele Bulmetit ,trondoti të gjithë ata që e kishin njohur ,Sapo kishte mbaruar ceremonia e varrimit , duheshin furnizuar njerëzit me ushqime e materjale jetësore, e motrat ishin në krye të punës. Atë Guiseppe Civerra,i ndjerë , i dashuruar me Gurzin e gurzaket ,i dërmuar shpirtërisht nga humbja e Atë Michelit ,u vu në krye të punëve ,të cilat i drejtoi mjeshtërisht , deri ditën që u largua nga Gurzi, Kosovari i fundit i ardhur nga lufta .
Motrat ,do gjenin mënyra tjera të dobishme për famullinë tonë .Në shtator të viti 2000 ,te shtëpia e motrave u hap Kopshti i fëmijëve , të cilit i vëndosën emrin e bukur ”Kopshti At Micheli”.Kopshti mblodhi fëmijë nga gjithë famullia e u bë qëndër e rëndësishme edukuimi për gjithë fëmijet e zonës pa dallime besimi.Një kopsht , siç dinë ti bëjnë motrat kudo që hapen , me klasë me gjithë mjetet didaktike bashkëkohore ,me dhomë ngrënje,dhomë për rrobat ,me sallë të madhe lojrash ,tip palestre për moshën , me kënd lojrash në oborr.Puna e pa lodhur e motrave që punuan njëra pas tjetrës ,Motrat Raffaela ,Aurora , Laura ,Annamaria , Emma, e bani shumë të lakmueshëm për prindërit ,regjistrimin e frekuentimin e tij , që vazhdon edhe sot .
Lavdia e motrave tona qëndron edhe ne faktin se ato janë të pranishme me ndihma e mbështetje në familjet në nevojë.Njohin mirë familjet egjyptiane që jetojnë në gurëz me hallet e nevojat e përditëshme që kanë ,familjet në nevoje që vijnë nga zonat malore,fëmijë me nevoja të veçanta, të paralizuar,etj .
Shkollimi i suksesshëm , puna me përkushtim e motrave të reja shqiptare,ra në sy të kongregatës Basiliane , e bani që Motër Elena Lulashi , të zgjidhet ”Nëna Gjenerale e Motrave Baziliane ”me 12gusht 2012 , e që vazhdon edhe tashti ,një mision i rëndësishëm e i lavdishëm për të gjithë Kongregatën ! Misionet e Motrave Basiliane në Indinë e largët , ku nëna” Shën Tereza e Kalkutës ”,përjetësoi emrin e misionares shqiptare, i ka ba këto motra që drejtohen nga një shqiptare të kenë përkrahje e shumë simpati atje . Takimi me Papa Françeskun ,me 25 janar 2017,si nëna Gjenerale ,me origjinë shqiptare , tërhoqi vëmëndjen e Papës në lutje për motrat Baziliane e për Shqipërinë .Ky 30 vjetor ,na ban të kujtojmë punën e sakrificat e tyre të përditëshme ,e të u jemi mirënjohës pa fund për shërbimet fetare ,katekizmin , e veprimaritë e panumërta ,kungimi i parë ,krezmimi,shërbimi në meshë etj .e gjithë veprat e tyre bamirëse !Zoti u bekoftë !
GJOK BICI ,bashkëpuntor në këtë rrugëtim tuajin .
