Çdo ditë nga ora 17:00 deri në 21:00, fëmijët deri në 10 vjeç mblidhen në fushën e betonizuar të futbollit në lagjen veriore Pascuales të Guayaqui për të mësuar se si të vrasin.
Për katër orë, derisa dielli të perëndojë, mbi qytetin port në Ekuador, ‘shkolla për sicarios’ i mëson nxënësit e saj të mbushin armët, të gjurmojnë objektivat e tyre dhe të vrasin.
Shkollat, janë hapi i parë për vrasësit e rinj aspirantë (sicarios) për t’u bashkuar me bandat rivale që konkurrojnë për një pjesë të tregut në rritje të eksportit të kokainës në Evropë.
Por diplomimi nuk është i garantuar.
Rekrutët e rinj fillimisht pritet të vrasin një anëtar të bandës rivale, ose në disa raste, familjen e tyre.
“Ata detyruan disa fëmijë të vrisnin kushërinjtë ose xhaxhallarët e tyre”, thotë Juan, 16 vjeç, për The Telegraph.
“Bëhet fjalë për të provuar besnikërinë,” thotë adoleshenti, i cili ka vrarë 45 njerëz që kur u regjistrua në moshën 12-vjeçare, të gjithë me gjakftohtësi.
“Fëmijët e dinë se nëse refuzojnë, do të vriten. Ata nuk kanë zgjidhje.”
Rritja e kampeve të vrasjeve në Guayaquil vjen pasi një betejë e re e ashpër shfaqet në qytet.
Fraksionet lokale janë futur në një luftë brutale për të punuar për “zotërit” e rinj të rajonit të eksportit të kokainës: bandat shqiptare.
Ky port plot zhurmë, porta për në plazhet e Paqësorit të Ekuadorit dhe në ishujt Galapagos, është kthyer në një zonë lufte.
Sipas burimeve të policisë britanike, nga 11 ton kokainë rekord që u kapën në Britaninë e Madhe vitin e kaluar, shumë ka të ngjarë të jetë marrë nga fraksione kriminale nga Ballkani. Ata e dërgojnë drogën në brigjet britanike nga Amerika e Jugut, nëpërmjet Belgjikës ose Holandës, të cilat i kanë kthyer në portet kryesore të drogës në Evropë në vitet e fundit.
Migrimi nga Shqipëria, një nga vendet më të varfra në Evropë, ka lejuar që bandat të krijohen në qytete kyçe në të gjithë kontinentin dhe të marrin nën kontroll rrjetet e trafikimit të dominuara më parë nga mafia italiane.
Në Amerikën e Jugut, fragmentimi i strukturave të organizuara kriminale që nga marrëveshja e paqes me guerilët e Farc-ut, ka hapur tregun e drogës, duke i lejuar bandat shqiptare të behen pjese e tyre.
Duke lënë mënjanë ndërmjetësit tradicionalë italianë apo meksikanë, shqiptarët negociojnë drejtpërdrejt me prodhuesit. Ata tani komandojnë kryesisht të gjithë zinxhirin e furnizimit nga Amerika e Jugut në Evropë.
Dhe kjo sjell një produkt më të lirë dhe më cilësor në vende si Britania, ku përdorimi i kokainës është bërë i kudondodhur – dhe jo më vetëm në mesin e klasave të mesme.
Agjencia Kombëtare e Krimit thotë se grupet e dhunshme kriminale shqiptare tani dominojnë botën e krimit britanik.
“Të gjithë duan një copë ‘byreku’”, thotë Juan, duke shpjeguar se si bandat vendase po luftojnë për epërsi për të punuar me shqiptarët.
Shqiptarët mbështeten te bandat lokale në Ekuador që i ndihmojnë ata të transportojnë kokainën e tyre dhe të ofrojnë siguri.
Dhe kjo ka krijuar një rivalitet të ashpër mes kundërshtarëve për t’u bërë më i madhi dhe më i miri.
Sipas burimeve brenda komunitetit të inteligjencës së Ekuadorit, shqiptarët bashkëpunojnë me banda të ndryshme në pika të ndryshme të zinxhirit të furnizimit, por ato me më shumë terren, më shumë armë dhe më shumë kontroll bëhen partnerët e preferuar.
Një nga humbësit në rendin e ri është banda Choneros, e cila dikur dominonte peizazhin kriminal të Ekuadorit.
Vrasja e kreut të bandës vitin e kaluar shkaktoi përleshje të brendshme dhe një seri trazirash në burgje, në të cilat u vranë më shumë se 300 të burgosur, shumë prej të cilëve iu prenë koka.
“Është për t’u bërë më i forti,” thotë ‘Jonny’, një udhëheqës i bandës, për The Telegraph.
“Ne duhet t’u tregojmë shqiptarëve, meksikanëve, kujtdo qoftë, se ne jemi seriozë dhe se mund të bëjmë biznes të vërtetë,” thotë ai.
Juan thotë se shqiptarët kanë filluar të marrin me vete “sicariot”, vrasësit më të mirë për të punuar në Evropë.
“Unë njoh tre nga miqtë e mi që shkuan. Ata paguajnë për vizën dhe gjithçka. Nuk kam pasur kurrë mundësi. Por kjo është ajo që shumica prej nesh ëndërrojnë.”
Shqiptarët drejtojnë dy zinxhirë furnizimi në Guayaquil, një nga Kolumbia jugore dhe tjetri nga Peruja.
“Ekuadori është kthyer në një vend me rëndësi strategjike për shqiptarët”, thotë koloneli Ramos i policisë kundër narkotikëve.
Porti në lumin Guayas në Guayaquil është kthyer në një qendër kryesore të shpërndarjes së kokainës për shqiptarët, pasi ata kërkojnë të rrisin eksportet e tyre në Evropë.
E para, e cila është më e pëlqyera nga shqiptarët, përfshin drejtimin e një kompanie, të cilën ata ose e themelojnë vetë ose e blejnë për të fshehur kokainën në çdo gjë, nga çaji te karkaleca.
Autoritetet belge në Antwerp thonë se një rekord prej 90 ton kokainë, me vlerë 13 miliardë euro, u kap në port vitin e kaluar.
Ekspertët besojnë se shqiptarët punojnë si një rrjet i lirshëm dhe jo si një bandë me drejtim nga lart-poshtë apo me një figurë kryesore qe i udhëheq.
Por pasuria në rritje ka shkaktuar fërkime. Pesë vrasjet e shqiptarëve në Guayaquil në vitet e fundit janë rezultat i rivaliteteve të brendshme, besojnë prokurorët.
Dritan Rexhepi është një nga organizatorët më të mëdhenj kriminalë të Shqipërisë në Ekuador dhe njihet për trafikun e kokainës në Mbreterine e Bashkuar, duke porositur shumë punë nga prapa hekurave.
Në vitin 2020, ai kërkoi të lante hesapet kundër një gangsteri rival shqiptar në Britani, Ndrek Prenga, të cilin e kishte akuzuar se i kishte vjedhur një nga dërgesat. Ai thuhet se organizoi rrëmbimin dhe vrasjen e dyshuar të vëllait të Prengës në Shqipëri.
Në nëntor të vitit të kaluar, Rexhepi u lirua me kusht nga burgu për akuzat e trafikut të drogës, pavarësisht se konsiderohej si rrezik ikje.
Në qytetin bregdetar të Grimsby në Veri Lindore Lincolnshire, tregtarët vendas i thanë The Telegraph se bandat shqiptare kanë krijuar një rrjet dyqanesh dhe berberësh nga ku shesin drogën e tyre.
Telegrafi gjeti gangsterë shqiptarë duke u ofruar hua në formën e parave të gatshme dhe drogës për adoleshentët. Kur këto nuk mund të kthehen, përdoruesit e pambrojtur detyrohen të fshehin dhe shesin drogë si shlyerje, në një formë të skllavërisë moderne.
“Më dhanë drogë falas. E dija se ishte shumë e bukur për të qenë e vërtetë, por isha i dëshpëruar”, thotë një përdorues 16-vjeçar i kokainës, i cili kërkoi të mbetet anonim.
“Më pas më thanë se u detyrohesha 200 paund. Nuk mund të paguaja dhe ata filluan të kërcënojnë nënën time, motrën time, të gjithë. Tani, unë jam skllav i tyre për të zgjidhur një llogari.”
Në Guayaquil, Juan gjithashtu ndihet i bllokuar. Ai thotë se dëshiron të fillojë një jetë të re, por pranon se ka të ngjarë të vdesë brenda pesë viteve.
“Njerëzit si unë nuk kanë të ardhme,” thotë ai.
