Qeveria e Emmanuel Macron po përballet me vendime kritike, ndërsa Franca po hyn në një ngërç politik.
Me dështimin e afërt të qeverisë së François Bayrou, pas votëbesimit më 8 shtator, Presidenti francez thirret të zgjedhë drejtimin që do të ndjekë për të siguruar mbijetesën e tij politike.
Mundësia e parë për Macron është emërimi i një kryeministri të ri.
Megjithatë, kjo zgjidhje mund të dështojë, pasi kryeministri i ri ka të ngjarë të përballet përsëri me të njëjtën kokëfortësi të opozitës, e cila nuk do ta pranojë planin e kursimit prej 44 miliardë eurosh, duke përkeqësuar ngërçin politik dhe ekonomik në vend.
Një mundësi e dytë është të çohet Franca në zgjedhje të reja parlamentare, me shpresën se situata politike në parlament do të ndryshojë.
Megjithatë, sipas sondazheve, partia e Macron pritet të pësojë humbje të mëtejshme, duke i forcuar kundërshtarët e saj dhe duke e bërë edhe më të vështirë rindërtimin e një shumice parlamentare.
Rruga e tretë, dhe ndoshta më drastike, është që vetë Macron të japë dorëheqjen nga presidenca, në mënyrë që ta çojë vendin drejt zgjedhjeve presidenciale.
Opozita argumenton fuqimisht se Macron është problemi i vërtetë i Francës dhe se largimi i tij mund të sjellë një zgjidhje për krizën politike.
Pavarësisht rezistencës së tij të vazhdueshme, me 15% të mbështetjes publike që i atribuohet, duket gjithnjë e më e mundshme që presioni për largimin e tij të intensifikohet.
Shkallët e ulëta të mbështetjes dhe kriza e lidershipit
Popullariteti i Emmanuel Macron është në pikën e tij më të ulët që nga marrja e detyrës në vitin 2017.
Sondazhi i fundit nga revista Le Figaro tregon se vetëm 15% e qytetarëve francezë e mbështesin atë, ndërsa 80% shprehin një pikëpamje negative për udhëheqjen e tij.
Këto janë përqindje më të ulëta edhe se epoka e “Jelekëve të Verdhë”, kur shoqëria po reagonte ndaj politikave të tij ekonomike dhe rritjes së taksave.
Kryeministri François Bayrou, nga ana e tij, po ndjek të njëjtën rrugë drejt mosmiratimit, me vetëm 14% të opinionit publik që i besojnë atij.
Kjo situatë vë në pikëpyetje aftësinë e qeverisë për t’iu përgjigjur sfidave dhe intensifikon ndjenjën e dobësisë së lidershipit politik.
Cikli vicioz i kryeministrave të pashfrytëzueshëm
Rasti i François Bayrou ngjan me atë të Michel Barnier, zgjedhjes së mëparshme të Macron, i cili u rrëzua vetëm pak muaj pas emërimit të tij kur votat e besimit nuk arritën t’i siguronin mbështetje parlamentare.
Rrethi vicioz i kryeministrave “të shpenzueshëm” tregon se çdo ndryshim në pozicionin e kreut të qeverisë, nëse nuk shoqërohet me një rishikim rrënjësor të politikës, nuk do të japë një zgjidhje thelbësore.
