Thonë se Eva Kaili ia detyron nisjen e karrierës së saj politike ngjashmërisë me Eleni Raptin, deputete e Selanikut për “Nea Dimokratia”, partinë konservatore.
Në të vërtetë, pikërisht në kërkimin e dëshpëruar të një fytyre të re drejtuesit lokalë të Pasok-ut e përqendruan vëmendjen e tyre te gazetarja e re, prezantuese e njohur e “Mega Channel”, e cila studionte arkitekturë, marrëdhënie ndërkombëtare dhe ekonomi, bionde ashtu si Rapti.
Por jo gjithçka shkoi mirë.
Kaili doli i para në zgjedhjet e 2004-s në Selanik, por nuk arriti të fitonte një vend në parlament.
Arsyeja, e thjeshtë, Georgios Papandreut, i cili i zgjedhur si në Selanik ashtu edhe në Patra zgjodhi të Selanikun duke lënë jashtë Eva Kailin.
Sepse sipas ligjit zgjedhor, kreu i partisë Papandreu mund të kandidojë në disa zona zgjedhore dhe të angazhohet vetëm në një zonë zgjedhore pasi të jenë shpallur rezultatet e zgjedhjeve.
Dhe ndoshta aty filloi edhe armiqësia e saj ndaj Papandreut.
Kaili me shumë siguri nuk ia harroi kurrë këtë zgjedhje atij.
Tre vite më vonë ajo hyri në parlamentin grek sërish për Pasok.
Kaili u bë një lloj bastioni kundër liderit socialist, i cili gjithmonë ka pasur mosbesim ndaj saj.
Por mund të themi se Kaili ishte shkaku përfundimtar i rënies së Papandreut.
Ndodhi në vitin 2011, kur në kulmin e krizës greke, kryeministri socialist vendosi të pranonte masat shtrënguese të vendosura nga BE-ja, nën presionin e Merkelit dhe Sarkozy-t, por deklaroi se donte t’i paraqiste ato në një referendum.
Pasi e thirri në samitin e Nicës, Sarkozi, por mbi të gjitha presidenti i Komisionit, Jose Manuel Barroso,luajtën pis, duke bindur ministrin grek të financave, Evangelos Venizelos, të rebelohej dhe të organizonte një revoltë brenda partisë.
Kështu ishte.
Papandreu kishte vetëm 2 vota të shumicës në Parlament, por përpara se të bëhej votimi për shpalljen e referendumit, ai mori një letër nga një deputet.
“Mbi interesin personal ose partiak, duhet të vendos atë kombëtar. Unë do të votoj kundër jush”.
Firma ishte ajo e Eva Kailit, e imituar menjëherë nga dy kolege të tjera.
Papandreu hoqi dorë nga referendumi dhe dha dorëheqjen disa ditë më vonë.
Vota kundër Maqedonisë
Nga të gjitha qëndrimet e Kailit në konflikt me partinë e tij, mbetet i famshëm ai ultra-nacionalist kundër marrëveshjes që i dha fund betejës së gjatë midis Greqisë dhe Maqedonisë së Veriut, me të cilën Athina njohu të drejtën e kësaj të fundit për ta përcaktuar veten si të tillë.
“Një dëm i pariparueshëm për historinë e Maqedonisë (në kuptimin e rajonit grek ) dhe për grekët”, tha deputetja socialiste e asaj kohe.
Kali i Trojës
Nikos Androulakis, lideri i asaj pak që ka mbetur nga Pasok, i cili ndërkohë përjashtoi eurodeputeten nën akuzë në Bruksel, e përkufizoi Kailin si “kalin e Trojës” të qeverisë konservatore brenda partisë socialiste.
Dhe përmend episodin e fundit të skandalit të përgjimeve, të porositur nga qeveria kundër opozitës, autentike greke Watergate.
Kaili, në vend që t’i dënonte, tha se nuk ishin asgjë të re apo të çuditshme, duke i deklasifikuar si të parëndësishme.
E kudondodhur
Kapërcimi drejt politikës evropiane u bë në vitin 2014 me zgjedhjet në Parlamentin Evropian, pasuar nga rikonfirmimi në vitin 2019 me ngjitjen në Kryesinë e Kuvendit.
Në Bruksel dhe Strasburg, Kaili dukej e kudondodhur, aktive në komisione, trupa vlerësues, delegacione parlamentare, ndërgrupe, misione speciale etj.
Gjithmonë e gatshme në fjalimet e saj për të mbështetur kauzat fisnike, si të drejtat e njeriut apo lufta kundër korrupsionit.
Pikë e fortë e saj ishin çështjet digjitale dhe teknologjia e lartë, disa ditë më parë ajo shpjegoi se BE-ja duhet të bëjë shumë më tepër për të ndihmuar qytetarët të fitojnë aftësi të caktuara digjitale”.
“Kolegji i Mbrojtjes” i Emirëve
Pastaj, ose ndoshta më parë, erdhi Katari, butësia e parezistueshme e qenies.
Pak nga pak, Kaili u bë drejtuesja e njohur e “kolegjit të mbrojtjes” të Emirateve në Parlamentin e Strasburgut.
Fjalimi i 21 nëntorit të kaluar ishte sureal, kur plenari votoi një rezolutë që “dënon vdekjen e mijëra punëtorëve emigrantë”.
Kaili, përkundrazi, u bë një zë i Katarit, të cilin e cilësoi si një “vend në ballë të të drejtave të punëtorëve”, ndoshta duke e ngatërruar këtë të fundit me të vrarët në punë.
Më pas, dhjetë ditë më parë, ajo hyri fjalë për fjalë në Komisionin e Drejtësisë, anëtare e të cilit nuk është, për të votuar pro liberalizimit të vizave të hyrjes në zonën Shengen për qytetarët e Katarit.
Sërish, kur Katari kishte shtyrë në momentin e fundit udhëtimin e Delegacionit Parlamentar për marrëdhëniet me Gadishullin Arabik, i cili donte të vizitonte ambientet e Kupës së Botës dhe të verifikonte ndryshimet në legjislacionin e punës, të paralajmëruara nga drejtuesit e Dohas, Kaili ishte larguar vetëm në Emirate.
Ajo atje u prit me bujë të madhe, kishte vlerësuar reformat e regjimit, duke pretenduar se përfaqësonte 500 milionë evropianë.
Siç komentoi deputetja e të Gjelbërve, Hannah Neumann, e cila drejton delegacionin, “ndjeva se diçka po ndodhte pas shpinës sime.
Katari nuk i ftoi parlamentarët, duke e ditur se do të kishin një pozicion më të balancuar dhe e ftuan atë duke ditur se çfarë do të thoshte.
Valixhja dhe babai
Kreditë shohin një valixhe plot me kartëmonedha, 600 mijë euro, e marrë në mënyrë të sikletshme nga një baba te banesa, ku banonte anëtarja ienderuar me shoqëruesin e saj italian, Francesco Giorgi.
Eva e bukur dhe instruktori i lundrimit, në formë dhe miqësore, ishin “çifti magjepsës”, sipas një ish-kolegu të grupit socialist.
Giorgi është gjithashtu i apasionuar pas të drejtave të njeriut dhe ai tani është i arrestuar.
E bukur dhe e mallkuar?
Prezumimi i pafajësisë është në rregull, por eurodeputetja socialiste Eva Kaili ka nevojë për më shumë se disa shpjegime.. Marrë nga “Corriere Della Sera”, përkthyer nga Albanian Post
